[banner]

Szarotka alpejska (Leontopodium alpinum)

Szarotkę alpejską (Leontopodium alpinum) można spotkać w Tatrach. To niewielka srebrno-szara roślinka dorastająca do 20 cm wysokości ukryta pomiędzy skałami, kamieniami. Jej barwa wynika stąd, że cała jest pokryta gęstym kutnerem – włoskami, które chronią ją przed zimnem, gorącem i nadmiernym parowaniem.

Kwitnie latem, na przełomie lipca i sierpnia. Na szczycie łodygi, otoczone szarymi listkami (które wyglądają jak okwiat) pojawiają się małe żółte kwiatuszki. Kwiaty mogą być wykorzystywane do suchych kompozycji, ponieważ po ścięciu przez wiele miesięcy nie zmieniają swego wyglądu.

Szarotka alpejska. Fot. Lucash

Szarotka alpejska nie jest najłatwiejszą rośliną w uprawie. Jest polecana do ogrodów skalnych i mogłaby się wydawać mało wymagająca…

Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych, ale poradzi sobie też w półcieniu. Gleba powinna być żyzna, przepuszczalna, bogata w wapń, koniecznie zasadowa. Najlepiej sadzić ją między kamieniami, w szczelinach murków, na pólkach skalnych. Szarotka bardzo źle znosi nadmiar wilgoci w glebie, ale także suszę. Znalezienie stanowiska, które z jednej strony będzie nasłonecznione, a z drugiej będzie miało wilgotne (ale nie mokre), zasadowe podłoże jest kluczem do sukcesu w uprawie tej rośliny. Szarotka lubi mieć głowę w słońcu ale nogi (korzenie) wolą chłód. Szczególnie szkodliwy jest nadmiar wody podczas wiosennych roztopów, by temu zapobiec stosujemy dobry drenaż pod korzeniami. Drugim problemem jest za mało śniegu zimą i przemarzanie, dlatego też na zimę trzeba szarotkę okryć. Nie należy też zbyt wcześnie obcinać suchych i przemarzniętych pędów, ponieważ stanowią one doskonałą ochronę dla korzeni przed mrozem. Ścinamy je dopiero wiosną kiedy pojawiają się nowe pędy. Na szczęście jest to roślina, która bardzo rzadko jest atakowana przez choroby i szkodniki.

Szarotkę można zasilać nawozami wieloskładnikowymi – dawki powinny być jednak mocno rozcieńczone. Można także glebę zaprawić dużą ilością kompostu.

Szarotki sadzi się wiosną lub jesienią. Rozmnaża się ją z nasion lub przez podział. Nie należy pozyskiwać ich ze stanowisk naturalnych, ponieważ objęta jest ścisłą ochroną w większości krajów swego występowania. Szarotka alpejska jest reliktem epoki lodowcowej.

Przed wysiewem nasion trzeba je poddać stratyfikacji czyli przetrzymać w niskiej temperaturze. Nasiona wysiewamy do pojemników i przysypujemy bardzo niewielką ilością gleby, ponieważ do skiełkowania potrzebują światła. Doniczki z wysianą szarotką przetrzymujemy w dość niskich temperaturach ok. 12-15°C. Po mniej więcej dwóch tygodniach powinny się pojawić siewki. Pikujemy je kiedy mają po dwa liście, a do gruntu przesadzamy po 15 maja.

Szarotka stosowana jest głównie do ogrodów skalnych i jako obwódki rabat.

Rośliny można także uprawiać na balkonach i tarasach w pojemnikach, zapewniając roślinie warunki zbliżone do naturalnych. Należy wtedy dobrze chronić korzenie przed mrozem w czasie zimy i przegrzaniem w okresie letnim.

Zdjęcia pochodzą z https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Leontopodium_alpinum

 

Komentarze

O Autorze

Cebulki Kwiatowe

Zostaw Odpowiedź