Kiedy po raz pierwszy byłam w Grecji wiosną zachwyciły mnie te drzewa. Były obsypane różowym kwieciem i wyglądały jak jasno-fuksjowe plamy na tle wszechobecnej zieleni.

Ich rozłożyste, szerokie korony wiosną wyglądają naprawdę imponująco, same kwiaty, liście pojawiają się trochę później.  Judaszowce bardzo licznie występują w Europie południowej oraz Azji Mniejszej. Należą do rodziny bobowatych. Jesienią ich nerkowate liście przebarwiają się na pomarańczowo-żółty kolor a owocem jest strąk podobny do tego jaki tworzy robinia (potocznie akacja), w którym znajduje się ok.6-12 nasion. Warto jeszcze dodać, że kwiaty tych pięknych drzew są jadalne, mają słodko-kwaśny smak i idealnie nadają się zarówno  do dekoracji potraw jak i np. sałatek. Kwiaty pojawiają się nie tylko na pędach, ale także na konarach, a nawet na pniu!

Na południu Europy widziałam okazy, które miały ok. 10 metrów, w polskich warunkach klimatycznych roślina osiąga  ok. 4 metry wysokości.

Wśród judaszowców wyróżniamy kilka gatunków – kanadyjski (cercis canadensis), chiński (cercis chinensis), południowy lub wschodni (cercis siliquastrum), płaczący (w zasadzie podgrupa kanadyjskiego) – bardzo ciekawy przez to że jego pędy się zwieszają do ziemi więc w okresie kwitnienia wygląda jak różowa wierzba płacząca.

A skąd taka nazwa? Otóż podobno to właśnie na tym drzewie samobójstwo popełnił Judasz, a białe wówczas kwiaty zapłoniły się ze wstydu.

Miejsce

Judaszowiec najlepiej będzie się  czuł tam gdzie ciepło, słonecznie i niezbyt wietrznie.  Możemy wybrać dla niego ciepłe miejsce osłonięte żywopłotem lub murem, najlepiej na południowo-zachodniej wystawie. W Polsce może przemarzać, dlatego trzeba o niego zadbać szczególnie. Osłaniajmy zwłaszcza młode egzemplarze. Przed nadejściem zimy dobrze jest usypać kopiec u podstawy lub wyściółkować grubą warstwą suchych liści i otulić drzewka płótnem i słomą.

Rozwiązaniem jest też uprawa w pojemniku, który wiosną wystawiamy na taras lub wkopujemy w zaciszne miejsce w naszych ogrodach. Roślina będzie wspaniałym ozdobnikiem, zwłaszcza w ogrodach śródziemnomorskich. Przed zimą pojemnik przenosimy w jasne, przewiewne miejsce z temperaturą ok. 10°C.

Gleba i nawożenie

Judaszowce wymagają suchej, przepuszczalnej gleby zawierającej wapń. Starsze egzemplarze doskonale znoszą suszę, młodsze należy podlewać. Wiosną warto drzewa zasilić nawozem.Egzemplarze, które uprawiamy w donicach, nawozimy raz do roku i systematycznie podlewamy. Raz na ok. 3 lata przycinamy pędy.

Cięcie

Judaszowce możemy poprowadzić w dwójnasób – jako drzewo lub krzew. Aby uzyskać formę krzewu, zaraz po posadzeniu musimy skrócić wszystkie pędy. W ten sposób od podstawy pojawią się liczne przyrosty.

Jeśli chcemy mieć drzewko musimy systematycznie usuwać pędy, które wybijają z dołu jednocześnie skracając górne. W ten sposób formujemy koronę.

Choroby

Zagrożeniem może być gruzełek cynobrowy. Profilaktycznie możemy pokrywać pnie preparatem miedziowym.