Jak to w środku lata pisać o hiacyntach, przecież ich czas to wiosna. Jest to prawda, ale żeby zakwitły, to lada moment trzeba będzie je posadzić. A może ten opis pomoże zdecydować się czy hiacynty też chcemy w ogrodzie (chcemy!). Moja Mama uwielbia hiacynty. Mnie osobiście trochę przerażają, bo jedna kwitnąca roślina napełnia zapachem całe mieszkanie. A zapach ten jest nieco (dla mnie) za ciężki. Bardzo podobają mi się kompozycje świąteczne z hiacyntami, z dużą ilością hiacyntów. Ale jak się nie ma co się lubi… Do dekoracji wielkanocnych wybieram szafirki, a hiacynty do ogrodu!

Hiacynt wschodni występuję naturalnie na obszarze Azji Mniejszej. Ozdobny jest z kwiatów, które mogą być białe, czerwone, fioletowe, łososiowe, niebieskie, pomarańczowe, różowe, żółte. Kwitnie zazwyczaj w kwietniu i maju. Roślina ma niewielkie wymagania glebowe (nie może być ona jednak bardzo kwaśna i bardzo wilgotna). Preferuje podłoże żyzne o odczynie obojętnym oraz stanowisko słoneczne lub półcieniste i zaciszne. W półcieniu będzie dłużej kwitnąć, chociaż kwiatostan będzie bardziej wyciągnięty. Hiacynt polecany jest do obsadzania ogrodów skalnych. Można je stosować jako obwódki rabat, dzięki wzniesionemu pokrojowi i interesującemu ulistnieniu będą stanowić doskonałe wykończenie rabaty.

Po przekwitnięciu należy wyciąć kwiatostany, żeby roślina nie wysilała się na tworzenie nasion, a całą moc zmagazynowała w cebulce. W lipcu cebulki powinny być już wykopane. Przechowujemy je w suchym, ciemnym i chłodnym miejscu aż do września, kiedy to wysadzamy hiacynty do gruntu. Cebulki należy co jakiś czas oglądać, a te z objawami chorób wyrzucać.

Zwróćmy też uwagę na wielkość cebulki, bo im jest większa tym większy będzie kwiatostan. Głębokość i rozstawa sadzenia zależy od wielkości cebul. Głębokość ich sadzenia może wynosić od 10 do nawet 20 cm, zaś rozstawa pomiędzy cebulami – od 15 do 25 cm. Można przyjąć zasadę, że cebulki sadzi się na trzykrotną głębokość ich rozmiaru. Hiacynty zawsze sadzimy piętką do dołu.

Nie musimy wykopywać cebul co roku. Hiacynty dobrze rosną w tym samym miejscu przez 3-4 lata, chociaż z roku na rok coraz słabiej kwitną. Pozostawiając je w tym samym miejscu, należy pamiętać o nawożeniu. Wykopywanie i przesadzanie w inne miejsce, zapobiega także pojawieniu się chorób grzybowych i bakteryjnych.  Hiacynty są wrażliwe na niskie temperatury, dlatego zimą warto je przykryć np. matami słomianymi. Wiosną kiedy zaczynają rosnąć należy dokarmić hiacynty saletrą amonową, a po 2–3 tygodniach zastosować mieszanką wieloskładnikową.

W uprawie jest około 100 odmian hiacynta. Mogą mieć różne barwy, ale też pełne kwiaty np. ‘Hollyhock’. Mnie się najbardziej podobają białe, a podobno najpopularniejsze są niebieskie. np. ‘Blue Jacket’, ‘Delft Blue’, ‘Sky Jacekt’ albo taki mroczny ‘Dark Dimension’.

Kupując cebule hiacyntów, nie wybieramy cebul uszkodzonych, zapleśniałych, pomarszczonych, z suchą skórką i przebarwieniami. Nie powinny także kiełkować. Zastanawiam się czy 30 czy 50 sztuk posadzić Mamie w ogrodzie…

Hiacynty też możemy pędzić w domu, ale o tym innym razem.