Anturium to jeden z popularniejszych kwiatów ciętych stosowanych we florystyce. Równie chętnie uprawiany jest we wnętrzach. Mimo, że uprawa anturium nie jest najprostsza, to cieszy się dużą popularnością, ze względu na ozdobne kwiaty. Kwiaty tak naprawdę są drobne i niepozorne, zebrane w kwiatostan typu kolba. U jej nasady wyrasta podsadka, czyli przekształcony, efektownie wybarwiony liść, zwany pochwą kwiatostanową. Anturium kwitnie od wiosny do jesieni, a pojedyncze kwiaty utrzymują się nawet 2 miesiące. Dodatkową ozdobą są jego liście: ciemnozielone i błyszczące.

Anturium pochodzi znad dorzecza Amazonki. W mieszkaniach jako rośliny doniczkowe uprawiane są głównie: anturium Scherzera (Anthurium scherzerianum), Anturium Andreego (Anthurium andreanum), anturium powabne (Anthurium crystallinum).

Anturium doskonale radzi sobie w ciepłych, ogrzewanych mieszkaniach, chociaż konieczne jest zachowanie odpowiedniej wilgotności. Przy wilgotności powietrza wynoszącej co najmniej 50%, optymalna temperatura dla tej rośliny to 20-28°C. W bardziej suchych pomieszczeniach dobrze jest obniżyć temperaturę do 18-20°C. Minimalna temperatura dla anturium wynosi 14°C, maksymalna nie powinna przekroczyć 30°C. Anturium potrzebuje rozproszonego światła i dużej wilgotności powietrza, ale nie lubi zraszania. Dlatego też w jego sąsiedztwie najlepiej ustawić pojemnik z wodą lub zagwarantować towarzystwo innych roślin. Do podlewania należy używać miękkiej (odstanej) wody o temperaturze pokojowej. Roślina ta nie lubi zimnej wody ani zimnej ziemi, więc zaskakująco dobrze rośnie na ciepłym parapecie nad kaloryferem.

Podłoże powinno być lekkie, próchniczne i przepuszczalne, można nawet zastosować gotową ziemie dla storczyków, a odpowiednie ph to 4,5–5,5. W okresie wegetacyjnym anturium wymaga dużej wilgotności gleby, dlatego też należy zastosować dobry drenaż. Doniczkę ustawiamy w miejscu jasnym, ale nie w pełnym słońcu. Zbyt mała dostępność światła powoduje gorsze kwitnienie. Rośliny dobrze znoszą też lekki cień (szczególnie odmiany o ozdobnych liściach) i radzą sobie przy oknach od strony północnej. Od strony południowej doniczkę z anturium lepiej postawić nieco dalej od okna aby światło było przefiltrowane.

Podczas pielęgnacji anturium warto też zadbać aby pędy kwiatowe miały podpórki. Można je oprzeć na specjalnych drabinkach lub przywiązać do kijków.

Od września do wiosny anturium przechodzi okres spoczynku. Należy wtedy ograniczyć podlewanie, obniżyć temperaturę do 15–18°C i zwiększyć dostęp światła. Przechłodzenie spowoduje, że rośliny będą kwitnąć.

Zasilamy anturium w okresie wzrostu od wiosny do końca lata, stosując co dwa tygodnie nawóz płynny, rozcieńczony w wodzie do podlewania. Powinno być to mniejsze stężenie niż w przypadku innych roślin ponieważ, anturium niezbyt intensywnie pobiera składniki pokarmowe z gleby, co może prowadzić do nadmiernego jej zasolenia. W okresie wzrostu roślinę także podlewamy co kilka dni, tak by gleba była wilgotna ale nie mokra.

Młode rośliny przesadzamy co roku, natomiast starsze rosnące wolniej co 2-3 lata. Jeżeli anturium nie przesadzamy, warto wymienić wierzchnią warstwę ziemi na świeżą. Zazwyczaj rośliny przesadza się do większych doniczek do czasu, aż średnica doniczki osiągnie 15 cm średnicy, potem już tylko wymienia się podłoże.

Najlepszym czasem na przesadzanie anturium jest wiosna, gdy roślina kończy zimowy spoczynek. Podczas przesadzania, można także postarać się o nowe egzemplarze roślin. Anturium rozmnaża się zazwyczaj przez podział mocno rozrośniętych egzemplarzy. Można spróbować innego sposobu, jakim jest rozmnażanie przez sadzonki pędowe z fragmentów łodyg. Umieszcza się je pionowo w podłożu z torfu wysokiego i  gruboziarnistego piasku.

Podczas zabiegów pielęgnacyjnych przy anturium należy zawsze stosować rękawiczki, ponieważ cała roślina jest trująca. Sok może podrażniać skórę dłoni, a po połknięciu wywołać obrzęk warg, języka i gardła. Na szczęście stężenie trujących substancji w anturium jest bardzo małe i nieprzyjemne objawy zazwyczaj szybko mijają.

Czasami zdarza się że anturium nie kwitnie. Powody mogą być różne np.:

• brak okresu spoczynku,
• podlewanie roślin zimną i twardą wodą,
• zraszanie liści,
• błędy w nawożeniu – przenawożenie nawozami z dużą zawartością azotu (ale wtedy zyskujemy piękne liście!),
• niewłaściwy odczyn gleby, w ziemi o odczynie obojętnym lub lekko zasadowych anturium nie będzie kwitnąć.
• zbyt intensywne światło lub zbyt duże zacienienie,
• choroby lub szkodniki

Czasami zdarza się że anturium źle wygląda. Przyczyną tego może być zła pielęgnacja, choroby i szkodniki:

• poparzenia słoneczne,
• plamy na brzegach liści mogą pojawić się z powodu złej temperatury wody i zbyt dużej zawartości w niej chloru,
• plamy na liściach wywoływane są także przez duże różnice temperatur szczególnie zimą,
• brązowienie brzegów liści jest skutkiem nadmiernego nawożenia azotem przy jednoczesnym niedoborze potasu. W tym przypadku można zaobserwować, że brzegi i wierzchołki liści anturium żółkną, a następnie zasychają,
• żółte liście anturium mogą świadczyć też o tym, że roślina ma zbyt chłodno i wilgotno lub za sucho,
• na roślinie może pojawić się szara pleśń anturium,
• jeżeli na liściach i kwiatach anturium pojawiają się szarawe lub brunatne, okrągławe plamy, może to świadczyć o porażeniu antraknozą,
• jeżeli liście anturium żółkną, brązowieją i zamierają, a jednocześnie obserwujemy brązowienie podstawy pędu i zamieranie korzeni rośliny, najprawdopodobniej będzie to fytoftoroza anturium,
• poza chorobami grzybowymi anturium na roślinie może wystąpić również choroba o podłożu bakteryjnym, tzw. bakteryjna zaraza anturium,

Anturium może być też atakowane przez szkodniki roślin doniczkowych, takie jak wełnowce miseczniki, wciornastki oraz mszyce. W przypadku wystąpienia tych szkodników należy zastosować odpowiednie środki owadobójczymi do roślin doniczkowych.

Przez wiele lat ogrodnicy wyprodukowali szereg odmian anturium, które nazywane są jako anturium uprawne – Anturium cultorum. Poszczególne odmiany będą różniły się formą i barwą podsadek. Mogą one być w różnych odcieniach bieli, różu, zieleni, czerwieni, brązu, a także żółte oraz fioletowe, dwubarwne. Odmiany różnić się mogą także wielkością „kwiatów” oraz kolby a także również kształtem, barwą i wielkością liści.

Może warto spróbować uprawy tej rośliny. Serdecznie polecam!

Korzystałam z:

https://pl.wikipedia.org/

www.pixabay.com